Entuzjazm i pasja w Twoich wystąpieniach. Co to w ogóle znaczy

Być może słyszałeś już kiedyś: mów z pasją, pokaż emocje, zaraź innych swoim zaangażowaniem, Entuzjazm wywołuje entuzjazm, widownia lubi mówców pełnych pasji.

Czy to prawda? A może pułapka? Dowiesz się  w tym artykule.

Nie ulega wątpliwości, że emocje, które wzbudzasz w słuchaczu, są bardzo ważne. Skłaniają do refleksji, pozwalają odwołać się do własnych doświadczeń. Sprawią, że nie przejdzie obojętnie wobec podjętego przez Ciebie tematu i zapamięta Twoje wystąpienie na dłużej.

Żeby tak się stało, zawsze…

…Miej coś ważnego do powiedzenia

Znajdź w podejmowanym temacie przynajmniej jedną rzecz, którą dosłownie musisz im przekazać. Niech to będzie coś niezwykle pożytecznego, zaskakującego lub zmieniającego sposób myślenia.

Warto wystąpić z nastawieniem: słuchajcie, muszę wam to opowiedzieć…; bardzo chcę, żebyście wiedzieli, że…

Publiczność z chęcią za tym pójdzie. Musisz być przekonany, że to, co chcesz powiedzieć, jest dla innych w jakiś sposób ważne.  Ale żeby to zadziałało…

…Znajdź coś interesującego dla siebie:

Znów wracamy do podstawowej zasady: jak najlepiej się przygotuj. W nawet na pozór najmniej interesującym Cię temacie, wystarczy, że podrążysz, a znajdziesz coś, co Cię zaskoczy i przykuje Twoją uwagę. I takich rzeczy szukaj.

Nie zawsze będziesz miał możliwość mówić o rzeczach, które Cię pasjonują i którym poświęcasz życie.

Tym bardziej życzę Ci, żebyś poprzez poszukiwania odnajdywał coś dla siebie. Jakąś naukę, fakt, wniosek, wskazówkę.

Dzięki temu Twój stosunek do tematu zmieni się, a Ty przekażesz go w o wiele ciekawszy sposób.

Nie wpadnij w pułapkę

Wielu mówców wierzy, że żeby wywołać emocje w widowni, sami MUSZĄ te emocje poczuć. Tylko, że wtedy kończy się prezentacja, przemówienie, czy wykład, a zaczyna aktorstwo. Najczęściej niestety amatorskie. Odgrywanie cudzych emocji zostawmy zawodowym aktorom.

Nasze własne szczere emocje, stosunek do określonej sytuacji, opinia na dany temat– to, moim zdaniem, najbardziej zainteresuje widownię.

Tego warto szukać podczas przygotowywania wystąpień, to decyduje o prawdziwym entuzjazmie.

Warto pamiętać o jeszcze jednej rzeczy. Nasze emocje podczas wystąpienia w dużej mierze zależą od naszej formy, samopoczucia, dnia, stresu, reakcji widowni, warunków w pomieszczeniu, a nawet tych atmosferycznych. Emocje za każdym razem będą trochę inne. A już na pewno inne niż podczas prób. Dlatego korzystajmy z tego, co akurat mamy, bo to najlepsze, co możemy dać. Nie dokładajmy, nie podkręcajmy, nie „pompujmy”. Inaczej będziemy sztuczni i mało kto nam uwierzy.

Oczywiście wszystko zależy od rodzaju naszej mowy. Jeżeli chcemy zastosować dialogi, wcielić się w postać albo celowo przerysować jakieś zachowania, odgrywane emocje są wskazane i  w takich sytuacjach nie rażą.

Mam tylko wrażenie, że wielu mówców chce w ten sposób wzmocnić przekaz i uatrakcyjnić swoje wystąpienia, co często prowadzi do odwrotnego efektu.

Cały ten mój wywód mógłbym sprowadzić do jednego stwierdzenia: nie udawaj kogoś, kim nie jesteś oraz emocji, których nie czujesz.

Co jeszcze możemy zrobić

O odpowiednim przygotowaniu będę powtarzał do znudzenia. To dzięki temu, podczas wystąpienia, możemy skupić się na sposobie przekazania informacji oraz na naszych refleksjach, a mniej na samej treści.

Oprócz tego: stój prosto i pewnie na obu nogach. Nie garb się. Przed wejściem na scenę wykonaj kilka ćwiczeń oddechowych, zrób rozgrzewkę dykcyjną, rozgrzej ciało ćwiczeniami fizycznymi.

Kiedy krew szybciej krąży, jesteś w stanie wykrzesać z siebie więcej energii.

Wyśpij się, nie pij alkoholu dzień, a najlepiej dwa dni przed wystąpieniem.

Ten artykuł to moja osobista prośba do Ciebie, byś nie nadużywał aktorstwa na scenie. Przynajmniej na początku swojego rozwoju.

Scena dla mówcy powinna być miejscem szczerości i prawdy. To jeden z tych „tajemnych” magnesów, którymi przyciągniesz uwagę widowni.

Napisz w komentarzu swoje spostrzeżenia. Jestem ciekaw jaki masz stosunek do emocji na scenie.