Jak zakończyć przemówienie. Czyli szykuj się na oklaski

Od tego jak zakończysz przemówienie, zależy wrażenie, jakie po sobie pozostawisz. Oto kilka wariantów.

Wielu mówców lekceważy siłę zakończenia. A przecież ostatnie słowa dźwięczą w uszach słuchaczy i zostawiają wrażenie: dobre lub złe.

Wstęp i zakończenie to najważniejsze części Twojego wystąpienia. Pierwsze słowa decydują, czy będą Cię słuchać (->o tym, jak to zrobić piszę w tym artykule). A ostatnie decydują o tym, co im zostanie w głowie i jak Cię zapamiętają.

Święta trójka

Bardzo popularna, klasyczna trójka w konstruowaniu mowy. Najpierw powiedz, o czym będzie mówił. Następnie to powiedz, a na koniec powiedz to, o czym mówiłeś.

Z tą metodą jest wszystko w porządku. Jednak ja nie jestem jej zwolennikiem. Z jednego powodu: zabija element zaskoczenia. Nasza mowa staje się przewidywalna jak amen w pacierzu.

Dlatego…

Zaskocz

Zaskoczenie jest szalenie trudnym zabiegiem. Nie zawsze się udaje, nie w każdym przemówieniu da się zastosować. Nic na siłę!

Ale spróbuj! Przygotowując się do wystąpienia, poszukaj w danym temacie czegoś, co Ciebie samego zaskoczy. Jakiś fakt, anegdotę albo przykład.

Jeżeli stwierdzisz, że wzmocni to Twój przekaz, uwiarygodni argumenty, jeszcze bardziej przekona słuchaczy, zostaw to na koniec. Taka pointa zostanie lepiej zapamiętana.

Możesz wzbudzić ciekawość na samym początku, inicjując jakąś historię lub zadając pytanie. Wtedy zaskakujące rozwiązanie zostawiasz na koniec, a swoje przemówienie zamykasz w sprytną klamrę.

Kiedyś opowiedziałem mało prawdopodobną historię człowieka, który ocalał w Powstaniu Warszawskim. Jego losy wydawały się kompletną fikcją do momentu, w którym powiedziałem, że ten człowiek jest moim dziadkiem, opowiedział mi tę historię, a w dodatku siedzi na widowni. Siła tego zaskoczenia mnie także zaskoczyła :).

Tej historii możesz wysłuchać w 5. odcinku podcastu.

Podsumowanie

Uniwersalnym, ale prostym i oczywistym zakończeniem jest podsumowanie. W tej strategii nie ma szans na zaskakującą pointę.

Jednak słuchacze będą Ci wdzięczni. Zwłaszcza, jeśli poruszyłeś trudne lub skomplikowane zagadnienia. Sprawdź na scenie, jaką siłę ma słowo: podsumowując. Niektórzy budzą się z letargu, jakby na dźwięk budzika ;).

Pamiętasz starą prawdę, że to, co interesuje słuchaczy, to głównie oni sami? Możesz to wykorzystać w swoim zakończeniu. Daj im to, co tygrysy lubią najbardziej ;).

Odnieś swoje argumenty, fakty, wykresy, statystyki do ich własnego życia. Zastanów się, co z tego wynika DLA NICH? Co mogą z tym zrobić? Jakie działania podjąć? Jakie korzyści albo zagrożenia mogą płynąć w związku z tym, o czym mówiłeś?

Jako mówca pamiętaj, że występujesz nie dla siebie, nie dla idei, ale dla nich- dla odbiorców!

Call to action

Dobrym zakończeniem jest wezwanie do działania. Zainspiruj, zachęć, poproś, uświadom, wezwij. Słuchacze zostaną z konkretną instrukcją. Ale ostrożnie, nie w każdych okolicznościach i nie przed każdą widownią jest to wskazane.

Wyraź wdzięczność

Czasami podziękowanie, komplement, czy wyrażenie wdzięczności stanowi najlepsze z możliwych zakończeń. Jest tylko jeden warunek: musi być szczere. Co więcej, nie powinno być oklepane i ogólne.

Warto sprecyzować, podać konkrety za co jesteśmy wdzięczni.

Jestem wam szczególnie wdzięczny za cierpliwość i wytrwałość, jaką wykazaliście przy pracy nad tym filmem. Mam jeszcze przed oczami tę noc nad jeziorem, kiedy w potwornej ulewie, przy zaledwie pięciu stopniach Celsjusz, cała ekipa wytrzymała te kilkanaście dubli. To świadczy o tym, jak byliście zaangażowani i pełni zaufania. I za to Wam dziękuję.

Czas na pytania

To także korzystne zakończenie. Publiczność ma szansę dopytać o interesujące  kwestie.

Do tematu odpowiadania na pytania publiczności, powrócę w którymś z kolejnych artykułów.

Tego nie polecam

Uważam, że najgorsze zakończenia brzmią mniej więcej tak: i to by było na tyle; to chyba wszystko, co chciałem Państwu przekazać; to może już skończę, bo jak zwykle się rozgadałem; myślę, że na tym już zakończę.

Takie słowa świadczą o nieprzygotowaniu zakończenia, zmarnowaniu szansy na pointę, a nawet o lekceważeniu słuchaczy.

Mam nadzieję, że tych kilka sugestii urozmaici Twoje zakończenia. Ten element szczególnie warto przećwiczyć. Niektórzy mówcy spisują ostanie słowa i mają je pod ręką, by wydźwięk był jak najbardziej precyzyjny.

Zależy mi, żebyś pozostawiał dobre wrażenie, a publiczność zapamiętała Twoje wystąpienia na długo. Zapraszam Cię do dyskusji w komentarzach oraz zapisania się na newsletter ;).